Ադրբեջանը բռնապետություն է, բայց Եվրոպային դա չի անհանգստացնում

Ապրիլի 11-ին նախագահական ընտրություններով Իլհամ Ալիևը ամրապնդում է իր դիրքերը, իսկ իրավապաշտպան Լեյլա Յունուսը Liberation-ին պատմել է իրական Ադրբեջանի մասին: «Պաշտոնապես Ադրբեջանը հանրապետություն է, իրականում` սուլթանություն: Նախագահը` մեր բռնապետը, առաջին անգամ ընտրվել է 2003-ին: Այսօր Ադրբեջանում այլևս չկան անկախ հասարակական կազմակերպություններ, իրավապաշտպաններ, լրագրողներ:

Քաղբանտարկյալների մեր ցանկում 161 մարդ կա, նրանց թվում` 12 լրագրող ու բլոգեր, մի գրող ու մի բանաստեղծ: Ոմանք բանտում են արդեն 20 տարի: Ռուսաստանում, որ շատ ավելի է ենթարկվում ԵՄ քննադատությանը, քաղբանտարկյալները շատ ավելի քիչ են»` նշում է Լեյլա Յունուսը:

«Եվրոպայի խորհուրդը, որի անդամ է Ադրբեջանը, ոչ մի անգամ չի քվեարկել Ադրբեջանի դեմ ոչ մի պատժամիջոցի օգտին, թեպետ իրեն անվանում է մայրցամաքի գլխավոր իրավապաշտպան կազմակերպություն: Եվրամիությունը պատրաստ է մեր բռնապետի հետ ստորագրել «Արևելյան գործընկերության» տնտեսական նոր համաձայնագիր: Նոյեմբերին հանուն դրա Իլհամ Ալիևը մեկնել էր Բրյուսել ու Ֆեդերիկա Մոգերինիի հետ հանդիպեց, որ վստահեցրեց, թե Եվրամիությունն ու Ադրբեջանը լավ հարաբերություններ ունեն: Իսկ մեր երկրում ամեն տարի կտտանքներից մարդիկ են մեռնում»` ասել է իրավապաշտպանը: «Անցած տարվա դեկտեմբերին ընդունված նոր օրենքով` դատարանում քաղաքացիներին կարող են պաշտպանել միայն փաստաբանների կոլեգիայի անդամները: Իսկ կոլեգիան ունի 934 փաստաբան 10 միլիոն բնակչության համար: Քաղաքացիները հնարավորություն չունեն իրենց իրավունքները պաշտպանել դատարանում, Փաստաբանները, որ փորձել են պաշտպանել քաղբանտարկյալներին, կորցրել են աշխատանքը ու հետապնդվել օրենքով»` պատմում է Յունուսովան: «Ադրբեջանը բռնապետություն է, թեպետ դա չի անհանգստացնում Եվրոպայի իշխանություններին: Մենք պատժամիջոցներ էինք պահանջում: Ապարդյուն: Այսօր իրավիճակը Ադրբեջանում շատ վտանգավոր է: Մենք մոտ ենք տնտեսության փլուզմանը: Դրա հետևանքով շատերն են հեռանում Ռուսաստան` աշխատանք որոնելու: Մենք անհանգստացած ենք մուսուլմանական խմբերի ճնշման ուժեղացումից, որոնց աջակցում է Իրանը և վախենում ենք, որ մեր երկրում կարող է բռնկվել ճգնաժամ, ինչպես Սիրիայում»` պնդում է Յունուսը:

«Պատժամիջոցներ չկան, որովհետև մենք ունենք նավթ ու գազ, որ պետք է ռուսական էներգակիրներից իր կախումը նվազեցնել ցանկացող Եվրամիությանը: Սա աշխարհաքաղաքականության ու փողի հարց է: Ալիևն ասաց, որ շարքից հանելու է քաղաքացիական հասարակության բոլոր ինստիտուտները: Նրանք մեզ անվանում են ժողովրդի թշնամիներ: Հիմա նրանք գրոհում են մեզ վրա նույնիսկ եվրոպական երկրներում»` ասել է Լեյլա Յունուսը Liberation-ին:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. 1989-ին սումգայիթյան ջարդերից մեկ տարի անց` հակառակ պաշտոնական տեսակետի` Լեյլա Յունուսը հայտարարել է. «Խուլիգաններն ու ռեցիդիվիստները չեն հանցագործություն արել: Հոկտեմբերիկները, պիոներներն ու կոմերիտականներն են` այդ հանցագործներին դաստիարակել է համակարգը»: 1989-ին նա Ադրբեջանի Ժողովրդական ճակատի հիմնադիրներից էր, 1990-ին հեռացավ ճակատից ու Զարդուշտ Ալիզադեի հետ գլխավորեց Սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցությունը: Հեյդար Ալիևի նախագահ ընտրվելուց հետո Լեյլա Յունուսը քաղաքականությունից անցավ իրավապաշտպան գործունեության: 1995-ին ստեղծեց Խաղաղության ու ժողովրդավարության ինստիտուտը, 2001-ին Կանանց ճգնաժամային կենտրոնը, որ օգնել է 18000 կանանց:

2014-ի հունվարին Իլհամ Ալիևը Բրյուսելում հայտարարեց, որ Ադրբեջանում չկան քաղբանտարկյալներ և Լեյլա Յունուսը Ստրասբուրգի Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանին փոխանցեց 134 ընդդիմադիրների ցուցակը, որ բանտում են: Ապրիլի 28-ին Լեյլա ու Արիֆ Յունուսներին ձերբակալեցին, իսկ հուլիսի 30-ին կալանավորվեցին` պետական դավաճանության, հօգուտ Հայաստանի լրտեսության, հարկեր չվճարելու ու փաստաթղթեր կեղծելու մեջ: 2015-ի օգոստոսի 13-ին դատարանը Լեյլա Յունուսին դատապարտեց 8,5, Արիֆ Յունուսին` 7 տարվա ազատազրկման: ԵԽԽՎ նախագահ Անն Բրասերը, ԵԽ գլխավոր քարտուղար Թորբորն Յագլանդը, ԵՄ դիվանագիտության ղեկավար Ֆեդերիկա Մոգերինին և այլք մեղադրեցին Ադրբեջանին ու կոչ արեցին Յունուսներին ազատ արձակել: 2015-ի դեկտեմբերի 9-ին դատարանը փոխեց պատժաչափը ու Յունուսներին ազատեց դատարանի դահլիճից, բայց քրեական գործը չկարճվեց: 2016-ի ապրիլի 19-ին նրանք հեռացան Նիդեռլանդներ, իսկ 2017-ի մայիսի 17-ին Վերահսկիչ դատարանը նրանց հարկադիր դատարան բերելու վճիռ ընդունեց:
Այսպիսին է Ադրբեջանի այսօր ընտրվող նախագահը` երբեք չի մոռանում նրանց, որ սիրում կամ չեն սիրում իրեն: Այդպիսին են բռնապետները: Իսկ ԵՄ-ն այս օրերին Ադրբեջանի հետ Արևելյան հարևանության համաձայնագիր է մշակում: Աշխարհաքաղաքականության ու փողի խնդիր է` նավթ ու գազի: Որ վերջացավ` ի՞նչ են անելու:

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ